پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

طبق دادخواستی که به دست ایندیپندنت رسیده سه مخالف سیاسی رژیم سابق ایران که اکنون در ایالات متحده زندگی می‌کنند، از "پرویز ثابتی" به عنوان "شکنجه‌گر اصلی" سازمان امنیت محمدرضا شاه پهلوی، ساواک، شکایت نموده و تقاضای ۲۲۵ میلیون دلار غرامت کرده‌اند.آنها از ثابتی به عنوان «قدرتمندترین و مخوف‌ترین مردان» رژیم شاه ، در «یک حکومت توتالیتر» نام برده‌اند. یکی از شاکیان ثابتی گفته ثابتی به وی برق وصل کرده و او را از سقف با مچ‌هایشان آویزان کرده بودند درحالیکه وزنه‌هایی به وی وصل بود.ثابتی به‌عنوان فرد شماره دو در ساواک، سازمان اطلاعات و امنیت ایران پیش از انقلاب اسلامی، شناخته می‌شد. پرویز ثابتی و همسرش هنگام وقوع انقلاب از ایران گریختند و در چهار دهه گذشته مخفی بودند. ایندیپندنت نوشته آنها سرانجام در سال ۲۰۲۳ دیده شدند. او همچنین مستندی ۷.۵ ساعته برای «دفاع از دوران تصدی خود» منتشر کرد که شرح فعالیت‌هایش در ساواک بود.

جلسه جوانان به طور طبیعی جلسه‌ی نورانی‌ای است. دل‌های جوان آلودگی‌های کمتری دارند، نورانیّت بیشتری دارند. دریغ است که در این جمع انبوه شما جوانان عزیز، من یک نصیحت معنوی به شما عرض نکنم. توصیه من توصیه به «ذکر» و «شکر» است. جوان‌های عزیزمان بدانند که ما در مقابله با استکبار همه آنچه باید و شاید برای آمادگی ملّت ایران انجام بگیرد، چه از لحاظ نظامی، چه از لحاظ تسلیحات، چه از لحاظ کار‌های سیاسی، هر آنچه لازم باشد حتماً انجام می‌دهیم و الان هم بحمدالله مسئولین مشغول انجام این کار‌ها هستند. اینکه در جمهوری اسلامی یک روز را به عنوان روز «مبارزه با استکبار» معیّن کرده‌اند، برای این است که ملّت ایران از این تجربه تاریخی غفلت نکند. شما جوان‌های عزیز، دانش‌آموز، دانشجو، دختر و پسر، در سرتاسر کشور در این زمینه می‌توانید نقش ایفا کنید؛ فکر‌ها را تقویت کنید، دانش‌ها را پیش ببرید؛ بدون علم، بدون تفکّر، بدون نقشه راه نمی‌شود کار درست انجام داد. ما در بخش‌های مختلف احتیاج به پیشرفت علمی داریم، احتیاج به پیشرفت فنّاوری داریم.

حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در تقریظ بر کتاب «ایستگاه خیابان روزوِلت» ضمن تجلیل از گزارشی متقن و پرفایده این کتاب از حادثه مهم تسخیر لانه‌ی جاسوسی در سال ۵۸، نبود چنین روایت‌هایی را یکی از خلأ‌های رسانه‌ای و تبلیغاتی ما دانستند. نثر روان و رسا و تحقیق و تحلیل‌های منطقی و صادقانه و قانع‌کننده از دیگر ویژگی‌هایی بود که رهبر انقلاب در تقریظ بر این کتاب به آن اشاره کردند. به همین مناسبت اقدام به گفتگو با استاد قاسم تبریزی رئیس بخش تخصصی مطالعات انقلاب اسلامی کتابخانه مجلس شورای اسلامی با هدف واکاوی محور‌های این تقریظ مهم صورت پذیرفته است.

اخیراً نامه‌ای به قلم فائزه هاشمی منتشر شده که نکاتی را درباره فضای داخلی زندان در بین زندانیان سیاسی بیان کرده است. در آن نامه هشدار داده که ممکن است کشته شود. نامه‌ای که با نگاهی دو قطبی از طرف افکار عمومی که در طیفی از غلو و عدم صداقت تا هشدار در مورد برخی واقعیت‌ها بدان نگریسته می‌شود. زیبا کلام می‌گوید که من در قسمتی که گفته احتمال دارد کشته شود با ایشان موافق نیستم و فکر می‌کنم مقدار زیادی فشار‌هایی است که از سوی هم‌بندی‌ها به ایشان وارد می‌شود. این نامه باید برای فعالین سیاسی، جامعه‌شناسان، مورخین ما و افرادی که به مسائل سیاسی و اجتماعی علاقه دارند، پرسش‌های عمیقی را ایجاد کند که به‌رغم این همه مبارزه برای آزادی، دموکراسی، حاکمیت قانون و نبود زندانی سیاسی، چه می‌شود که از مشروطه به این سمت، با این همه مبارزه، آثارش زیاد نبوده است. نامه خانم هاشمی‌رفسنجانی چیز‌هایی را به ما نشان می‌دهد که قابل تأمل است.

ضدیت انقلاب اسلامی با طبقه سرمایه دار صنعتی در ماجرای مصاره ها و بعد از آن، محصول غلبه « ایدئولوژی بر نظریه » و « احساس بر اندیشه » و نهایتا به هم خوردن توازن نیروهای اجتماعی به نفع هواداران ایدئولوژی چپ اندیش و ضد سرمایه داری بود. شور بختانه، در یک اتفاق نادر تاریخی، قاطبه نیروهای سیاسی و اجتماعی ایران در ائتلافی فراگیر در جبهه مقابل کارخانه‌داران و صاحبان صنایع بزرگ قرار گرفتند. این همان جایی که «ساختارها» بر«کارگزاران» تاثیر می گذارد و توده های طغیان کرده در فضای بحرانی، لزوما منطبق با اندیشه رهبران عمل نمی کنند و یا از آنان فرمان نمی برند!

علی اکبر گودرزی (هوادارانش او را در ابتدا «چوپان زاده آزاده» و سپس «امام» می‌نامیدند /زاده ۱۳۵۵ و در شناسنامه ۱۳۳۸ در روستای دوزان شهرستان الیگودرز - درگذشت ۳ خرداد ۱۳۵۹) مصداق همان آدم‌های با دانش اندک و ایمان زیاد بود که می‌توانست هزاران نفر را به پای برداشت‌های انحرافی خود از متون دینی، قربانی کند و یک جامعه‌ای را به قهقرا سوق دهد. وی تلاش داشت تا یک نظام سیاسی جایگزین جمهوری اسلامی فعلی تاسیس کند. در آغاز دهه ۱۳۵۰ چندین گروه سیاسی با ایدئولوژی اسلامی اعلام موجودیت و فعالیت کردند و تفاوت عمده گروه فرقان با همه آن‌ها در این بود که آبش با روحانیون در یک جوی نمی‌رفت و خواهان «اسلام بدون آخوند» بود. به همین دلیل، گودرزی در سال ۱۳۵۶ عبا و امامه طلبگی را کنار گذاشت و در سن ۱۸ سالگی، به تفسیر قرآن روی آورد و بنوعی گروه فرقان را تاسیس کرد. او از آیات قرآن فقط جنگ و جهاد و مبارزه را می‌فهمید و چیزی از صلح و زندگی در کلام او نبود. جمعیتی از جوانان مذهبی و پرهیجان در مساجد پایین شهر تهران در محدوده نازی آباد و جوادیه و میدان شوش نیز، گوش تا گوش می‌نشستند و این تفاسیر خون چکان را استماع می‌کردند. ایده اسلام بدون روحانیت را اولین بار اندیشمند پاکستانی، ابوالا مودودی، مطرح کرد. سپس دکتر علی شریعتی آنرا ذیل مبحث «جامعه بی طبقه توحیدی» شرح و بسط داد. اکبر گودرزی تحت تأثیر اندیشه انقلابی شریعتی تفسیری از قرآن به نام «ایدئولوژی توحیدی» تألیف کردو یکی دیگر از افرادی که تأثیر مهمی در شکل‌گیری ایدئولوژی گروه فرقان داشت، حبیب‌الله عاشوری، روحانی ناراضی بود. فرقانی‌ها هم به استناد همین حرف شریعتی، معتقد بودند که، چون روحانیت شیعه بصورت یک طبقه اجتماعی ظاهر شده، بنابراین برای تاسیس یک جامعه اسلامی خالص و بدون طبقه، باید این‌ها را از سر راه برداشت. به نظر آن‌ها «میان اسلام و روحانیت هیچ انضمام و انسجامی وجود ندارد». این ایده را بعد‌ها مجاهدین خلق پی گرفتند و در عین تاریک اندیشی‌های ایدئولوژیک و مذهبی، همچنان خودشان را مخالف «آخوندیسم» نامیدند. جدال رسمی روحانیون و فرقانی‌ها در سال‌های قبل از انقلاب را، مرتضی مطهری شروع کرد و از آنان با عنوان «ماتریالیست‌های مسلمان و منافق» یاد کرد. گودرزی بر خلاف بسیاری از روشنفکران مذهبی، در هر صورت با ظواهر و کلمات و آیات قرآن آشنایی کامل داشت و در پاسخ به روحانیون سعی می‌کرد که با ادبیات و منطق خودشان به آن‌ها پاسخ دهد. به نظر گودرزی از نظر قرآن «منافق کسانی هستند که همزمان با باند حکومت و باند مردم همکاری می‌کنند». اشاره او مستقیما به خود مطهری و نیز سید محمد بهشتی، محمدمفتح و جواد باهنر بود که در آموزش و پروش و دانشگاه دوره پهلوی تدریس می‌کردند و در عین حال، با حکومت پهلوی هم مخالفت می‌کردند. با پیروزی انقلاب و آغاز سال ۱۳۵۸، گروه فرقان دست به تفنگ برد و نخستین ترور‌ها در درون نظام نوپا را رقم زد. از سپهبد قرنی نخستین رئیس ستاد مشترک جمهوری اسلامی شروع کرد تا مطهری و مفتح و عراقی و در مجموع ۱۹ نفر را هدف قرار داد. آیت الله خامنه ای، هاشمی رفسنجانی، موسوی اردبیلی و عباس امیر انتظام نیز هدف سوء قصد قرار گرفتند و جان سالم به در بردند. بهانه این کار هم اطلاعیه مشترک مرتضی مطهری و مهدی بازرگان در خصوص لزوم بازنگری آثار شریعتی بود که بت و بوطیقای فکری فرقانی‌ها به حساب می‌آمد. در دیماه ۱۳۵۸ علی اکبر گودرزی در یک خانه تیمی در خیابان جمالزاده تهران دستگیر شد. محاکمه او به علی اکبر ناطق نوری و اسدالله لاجوردی سپرده شد. تعداد اعضای رسمی گروه فرقان حدود ۷۰ نفر اعلام شد. جمعی دستگیر و ابراز پشیمانی کردند و تعداد بر سرموضع ماندند و به همراه گودرزی در خرداماه ۱۳۵۹ اعدام شدند. هنوز هم در خارج از کشور اطلاعیه‌هایی به نام این گروه منتشر می‌شود.

اولویت کشور و نهاد‌های مختلف ساختار سیاسی کشور در سال ۱۴۰۳ از سوی رهبر معظم انقلاب رونق تولید با حضور و مشارکت مردم تعیین شده و پیوند عنصر تولید و مشارکت مردم نیازمند تبیین ابعاد مختلف، نسبت این دو برای آگاهی‌بخشی عمومی و مطالبه‌گری از نهاد‌های مختلف برای عمل به وظایف خود است. برای بحث در این زمینه با دکتر «محمد خوش‌چهره» استاد اقتصاد دانشگاه تهران و نماینده مردم تهران در مجلس هفتم، وارد گفتگو شده ایم. وی در پاسخ به سوال، چرا با وجود اقتصادانانی که در بهترین دانشگاه‌های دنیا و کشورمان درس خوانده‌اند، اما اوضاع اقتصادی کشور مطلوب نیست؟ می‌گوید، جواب اولیه و ساده برای شما، این شعر پرمحتواست: «جواهرفروشان به کنجی خموش/ چه گرم است بازار شلغم‌فروش»! جواب بعدی آنکه باید تفاوت منطقی بین اقتصاددان و اقتصادخوانده قائل شویم. در بین اقتصاددانان هم تفاوت معناداری وجود دارد. اول سلامت نفس است، یعنی اگر سطحی از دانش اقتصادی داشته باشد و سالم نباشد، مصداق شعر «چو دزدی با چراغ آید/ گزیده‌تر برد کالا» می‌شود. در بین دلایل دیگر باقی مانده، یک دلیل دیگر هم بگوییم و آن هم ضعف درک و حتی نگرانی بعضی از زمامداران در به‌کارگیری اقتصاددانان سالم، عالم و مستقل به خاطر مسائل جناحی و باندی است. به نظر من اینجا باید به نقش صداوسیما توجه کنیم. متأسفانه صداوسیما بسته عمل می‌کند. من این مسئله را فاجعه زمامداری می‌دانم. رئیس بانک مرکزی به جای پاسخگویی به فاجعه سقوط ارزش پول ملی و سیاست‌های نامناسب ارزی در مورد سقوط ارزش پول ملی، استدلال‌های نادرست می‌کرد و صداوسیما هم ناخواسته یا خواسته آدرس غلط به مردم می‌داد، یعنی زمامدارانی که مقدرات مردم را مخصوصاً در مجلس و دولت تعیین می‌کنند، بعضاً متناسب با شرایط و درک مناسب، توان و تدبیر لازم را برای حل مسائل کشور ندارند.

جنایتکار علیه بشریت در هر سنی و وضعیتی که باشد نباید مورد ترحم قرار گرفته و با وی مماشات نمود. جنایتکار باید در دوره حیاتش (حتی اگر پیر و فرتوت شده باشد)، چشنده بخشی از عذابی باشد که با سلیقه گرایی و خودرایی و استبداد نظر و انحراف عقیده و اعتقاد و مبتنی بر نوعی برداشت بنیادگرایانه از وضعیت، بر دیگران تحمیل کرده است. پرویز ثابتی یکی از شکنجه گران ساواک بوده که این روزها شاهد افتابی شدنش هستیم. نکته جالب توجه اینجاست که بجای تمرکز بر استرداد حقوقی و دادگاهی و مجازات به مرگ نمودنش ، با تعجب و مماشاتی ساختگی ، با او رفتار می شود. مجددا و بر اساس اصول حقوقی بشر، مستندات جنایات علیه بشریت ، حقوق اسلامی و ابعاد اخلاقی و انسانی، درخواست جلب و دادگاهی نمودن امثال پرویز ثابتی را داریم. جرم ثابتی وقتی تشدید می شود که بدانیم، فارغ التحصیل رشته حقوق هم هستند. مرگ بر اسم و رسم و وجود ناپاک و زندگی سرتا به پا کثیفت باد جناب پرویز ثابتی.

هنری کیسینجر: «من سیاستی دارم که می‌گویم هر وقت در شرایطی قرار داری که نمی‌دانی چه می‌کنی، از دوستت حمایت کن. البته بهتر است بدانی چه می‌کنی ولی اگر نمی‌دانی چه خبر است بهتر است از دوستت حمایت کنی.»

مصوبه مولد سازی برای زحمات طاقت­ فرسایی که در پایمال کردن اصول قانون اساسی، سلب حقوق اساسی ملت و بی‌اعتنایی به مقامات و نهاد‌های کشور و شکایت از همه منتقدان کشیده، برای خود حق ­الزحمه تا ۵ درصدی از منابع حاصل از زمین فروشی تعیین کرده است. مثلاً امسال که طبق قانون بودجه قرار است ۱۰۸ هزار میلیارد تومان از زمین فروشی حاصل شود، هیئت می‌تواند برای خود و امربران خود تا ۵۴۰۰ میلیارد تومان حق ­الزحمه تعیین کند! فرض را بر این می‌گذاریم که روئین ­تنان، مدیران ضعیف‌نواز هستند و ۹۰ درصد این حق ­الزحمه را به امربران می‌دهند و خود فقط ۱۰ درصد آن را می‌گیرند. در این صورت؛ به هر یک از ۷ صاحب‌منصب عضو هیئت برای، ۲۴ جلسه در کل سال ۱۴۰۲، مبلغ ۸ میلیارد تومان حق­ الزحمه می‌دهند؟! به نظر شما اندکی زیاد نیست؟!

مهدی نصیری مدیرمسئول سابق روزنامه کیهان در ماحبه‌ای اینترنتی در برنامه عصر حیرت با علی مطهری به گفتگو نشسته است. اصولگرایی و اصلاح طلبی، نظارت شورای نگهبان، سیاست خارجی دولت، حجاب اجباری یا اختیاری و .. از مهمترین سرفصل‌های این گفتگوست که مشروح آن را می‌خوانید.

محمدرضا پهلوی در شهریورماه سال ۱۳۴۹ در حالی که در آن زمان بالغ بر سه میلیون و هشتصد هزارتن نفت از چاه‌های نفتی بحرین استخراج می‌شد، اعلام کرد که با توجه به این که ذخایر مروارید بحرین به پایان رسیده است، بحرین از نظر ایران دیگر اهمیتی ندارد. همچنین، هویدا نخست وزیر وقت هم گفت که به هیچ کس مربوط نیست. دختر خودمان بود، به هر کس می‌خواستیم شوهرش دادیم. بر همین اساس، در روز ۲۳ مرداد ۱۳۵۰، جزیره بحرین، در پی جدایی از سرزمین مادری اعلام استقلال کرد و در همین راستا، تهران و منامه مرز‌های دریایی میان خود را تعیین و تصویب کردند و روابط دوجانبه را در همه زمینه‌ها آغاز نمودند.«شیرین هانتر» معتقد است محمد رضا پهلوی در خصوص موضوع بحرین دچار اشتباه محاسباتی شد و مسئول جدا شدن بحرین از ایران شخص اوست.

یک استاد علوم سیاسی دانشگاه تهران معتقد است که مشکل اصلی کشور مشکلات سیاسی و اجتماعی است. بخش های بزرگی از جوانان نسل دهه 70 و دهه 80 از گذشته و اصلاحات سرخورده هستند. مشکل اساسی این است که فکر می‌کنند که اگر تورم کمتر شود و قیمت مرغ چند هزار تومان پایین بیاید، مردم راضی می‌شوند. ای کاش اینجور بود! مشکل این است که با نسلی طرف هستیم که کمتر امیدی به آینده دارد. این نسل هیچ نوری در انتهای تونل نمی‌بیند. این نسل با گذشته مشکل دارد، چون معتقد است که گذشته ما را به این روز نشانده است.

نگاهی به آنچه در فضای مجازی و شبکه‌های اجتماعی رسانه‌های فارسی زبان خارجی طی هفته گذشته اتفاق افتاد نشان می‌دهد با وجود تبلیغات سیاسی وسیع برخی از این رسانه‌ها درباره سفر «رضا پهلوی» به تل‌آویو، طیف گسترده دیگری واکنش‌هایی منفی و بعضا کنایه‌بار در این زمینه نشان دادند.

امام خمینی که در مهرماه سال ۴۴ به همراه فرزندشان به عراق تبعید شدند، در راه پیشبرد نهضت و مبارزه با رژیم شاه سختی های بسیاری تحمل کردند. ایشان در اولین پیام خود خطاب به حوزه های علمیه و علما به نکته های مهمی اشاره کردند.یک سال و اندی از حضور امام در عراق می گذشت که ایشان در 27 فروردین ماه سال 1346 اولین پیام خود را خطاب به علما و روحانیون حوزه های علمیه قم، مشهد و تهران به مناسبت افزایش فعالیت های رژیم شاه علیه حوزه های علمیه و سفارش به لزوم استقامت در برابر توطئه های آن رژیم، صادر کردند که این موضوع، نمونه ای از این امیدآفرینی ها در آن دوران سیاه ستمشاهی است.

شب گذشته احمد زیدآبادی تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب و محمد صادق کوشکی استاد دانشگاه تهران و چهره اصولگرا که به عنوان کارشناس در تلویزیون نیز حاضر می‌شود، در برنامه «شیوه» شبکه ۴ سیما به مناظره پرداختند.احمدزیدآبادی، پژوهشگر سیاسی در برنامه شیوه گفت: من می‌خواهم با مردم حرف بزنم. ما تریبون نداریم. هر وقت حرفی زدیم سر از زندان درآوردیم. صد‌ها نهاد در این کشور ساخته شده؛ که این‌ها وابسته به نظام هستند و به خود حق می‌دهند فعالیت‌ها و تصمیمات و رفتار‌های دولتمردان را وتو کنند. الان امام جمعه مشهد می‌تواند کل دم و دستگاه دولت را وتو کند. این وتو غیرقانونی است. در ادامه مهم ترین بخش های صحبت های این دو را آورده‌ایم.

رئیسی در جریان سخنرانی خود در مجمع عمومی سازمان ملل بیان داشت که «از زمانی که رییس جمهور وقت ایران محمد علی رجایی پای خود را که آثار شکنجۀ رژیم تحت حمایت آمریکا در آن نمایان بود روی این تریبون گذاشت چهل سال می‌گذرد. او مدتی پس از آن سخنرانی به دست گروهک تروریستی مورد حمایت آمریکا به شهادت رسید.» این عبارت مورد استفاده رئیسی دارای سه اشتباه به لحاظ اشارات تاریخی بوده و جا دارد به نویسنده یا نویسندگان متن و یا مشاوران خود تذکر داده تا بیشتر مراقب جزییات باشند.

شهدای محراب در تاریخ اسلام، کسانی هستند که در محراب و هنگام نماز ترور شده و به شهادت رسیده اند. اولین شهید محراب را امام علی می‌دانند. یازدهم تیرماه ۱۳۶۱، چهارمین شهید محراب یعنی آیت‌الله صدوقی (چهارمین در بعد از انقلاب اسلامی) بعد از ادای نمازجمعه توسط گروهک منافقین ترور شد. اسامی شهدای محراب عبارتند از: ۱. امام علی بن ابی‌طالب؛ ۲. سید اسدالله مدنی تبریزی؛ ۳. سیدمحمدعلی قاضی طباطبایی؛ ۴. سیدعبدالحسین دستغیب؛ ۵. محمد صدوقی؛ ۶. اشرفی اصفهانی؛ ۷. سیدمحمدباقر حکیم.

هر جا‌‎ ‎‌زلزله می‌شد شهید صدوقی برای ترمیم خرابی‌ها آنقدر که توان داشت حاضر؛ هر جا که‌‎ ‎‌سیل می‌آمد او بود که در صف مقدم برای دستگیری خلق خدا حاضر بود. در جبهه‌ها او‌‎ ‎‌و دوستان او و امثال او بودند که هر چند یک دفعه سرکشی کرده و آرامش قلب خلق الله ‎ ‎‌بودند. این مدعیان خدمت به خلق و قیام برای خلق که در بیغوله‌ها خزیده و در حال‌‎ ‎‌انقلاب به چپاول اسلحه و مهمات بیت‌المال خلق فعالیت شبانه‌روزی نمودند. اینک که‌‎ ‎‌خداوند تعالی چهره کریهِشان را آشکار کرد و دستشان را از مال و جان خلق الله کوتاه‌‎ ‎‌نمود، چنین خدمتگزارانی را از این خلق می‌گیرند.

انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره) اگرچه در سال ۱۳۵۷ به پیروزی رسید، ولی کارشناسان امر بر این باور هستند که این نهضت چند دهه پس از پیروزی همچنان موازنه سیاسی در منطقه خاورمیانه و جهان را تحت تاثیر قرار داده و به تقویت خودباوری و شکل‌گیری محور مقاومت منجر شده است.